De synthetische betonblokken van de piramides

 

1. Herodotus en piramidebouw

Herodotus vermeldt noch de bron van het kernmetselwerk als lokale kalksteen, noch dat de piramideblokken werden gesneden. Hij verklaarde dat stenen (niet noodzakelijkerwijs gedolven blokken, maar mogelijk steenpuin) naar de site werden gebracht vanaf de oostkant van de Nijl.

Hier is een fragment uit Herodotus’ verslag:

“Deze piramide werd aldus gebouwd; in de vorm van treden, die sommigen crosae noemen, en anderen bomides. Nadat zij de fundering hadden voorbereid, brachten zij de stenen omhoog met machines van korte houten planken, die de stenen van de grond tilden naar de eerste reeks treden. Op deze reeks stond een andere machine die de steen bij aankomst ontving. Een andere machine bracht de steen op de tweede trede. Ofwel waren er evenveel machines als treden, ofwel was er echt maar één, en draagbaar, om elke reeks na elkaar te bereiken wanneer men de steen hoger wilde brengen. Ik vertel beide mogelijkheden omdat beide werden genoemd.”

De term mechanisch, gebruikt door Herodotus, is een niet-specifieke, algemene term die een soort apparaat aanduidt. Wanneer het woord mechanisch wordt vertaald als een apparaat zoals een (korte blanke houten) mal, heeft de hele beschrijving zin.

Laten we het zo bekijken:

“… Zij verhoogden de stenen met behulp van mallen van korte houten planken, die de stenen van de grond naar de eerste reeks treden tilden. Op deze reeks was er nog een mal die bij aankomst de steen [rubble] ontving. Een andere mal bracht de steen op de tweede trede. Of er waren evenveel mallen als treden, of er was er eigenlijk maar één, en draagbaar, om elke reeks na elkaar te bereiken wanneer men de steen hoger wilde brengen. Ik vertel beide mogelijkheden omdat beide werden genoemd.

Een matrijs kan worden beschouwd als een apparaat of toestel. Als Herodotus de term “schimmel” niet kende , gebruikte hij daarom de meer algemene term “mechane”.

Deze houten plankmallen zijn in Egypte in verschillende mate gebruikt als vormapparaat om het door de mens gemaakte beton in blokvorm te houden totdat het beton droogde.

Δ Δ Δ

2. Synthetische en natuurlijke blokken

Uit de feiten blijkt dat deze Egyptische piramideblokken door de mens gemaakt kalksteenbeton van hoge kwaliteit waren, en geen gedolven natuursteen.

De kenmerken van de piramideblokken in Gizeh komen overeen met door de mens gemaakte gegoten betonblokken, en kunnen nooit van een natuurlijke steengroeve zijn.

Het geval bij de Khafra piramide geeft ons het visuele bewijs.

Aangezien de oorspronkelijke grond van de Khafra-piramide hellend was, moest deze voor de basis vlak worden gemaakt. Daarom sneden de Egyptenaren de natuurlijke grond af om een vlakke basis te creëren.

Je kunt de oorspronkelijke natuurlijke rots van het Gizeh Plateau zien. De natuursteen heeft de normale kenmerken van gevormde lagen. Strata en gebreken maken het onmogelijk om steen perfect uniform te zagen. Natuursteen bestaat uit fossiele schelpen die horizontaal of plat in het gesteente liggen, als gevolg van de vorming van sedimentaire lagen in het gesteente gedurende miljoenen jaren.

Naast dit blootgelegde gesteente van het Plateau van Gizeh zien we de vorming van het piramideblok dat geen enkele laag bevat. De blokken van de gemetselde piramides van Egypte vertonen verwrongen schalen, die wijzen op door de mens gemaakte gegoten steen. In elk beton zijn de aggregaten door elkaar gegooid; en als gevolg daarvan is gegoten beton verstoken van sedimentaire lagen.

Deze piramides bestonden hoofdzakelijk uit fossiele schelpenkalksteen, een heterogeen materiaal dat zeer moeilijk precies te snijden is.

Een nadere beschouwing van de piramideblokken, zoals deze, laat zien dat de bovenste lagen van een aantal blokken vol gaten zitten. De aangetaste lagen zien eruit als sponzen. De dichtere onderlaag ging niet achteruit.

In een betonmengsel stijgen luchtbellen en overtollig waterig bindmiddel naar boven, waardoor een lichtere, zwakkere vorm ontstaat. De ruwe toplaag is altijd ongeveer even groot, ongeacht de hoogte van het blok.

Dit verschijnsel is duidelijk bij alle piramiden en tempels van Gizeh; d.w.z. lichtgewicht, verweerde en zwakke bovendelen, wat wijst op gegoten beton, en niet op natuursteen.

Δ Δ Δ

De synthetische blokken bestaan hoofdzakelijk uit ongeveer 90-95% kalksteenpuin en 5-10% cement.

Het is bekend dat de cementmortel met silico-aluminaat uit het Oude Egypte veel beter is dan de huidige mortel met gehydrateerd calciumsulfaat. Door het oude hoogwaardige cement te mengen met kalksteen uit fossiele schalen konden de Egyptenaren kalksteenbeton van hoge kwaliteit produceren.

Alle ingrediënten die nodig zijn om synthetische betonsteen te maken, zonder merkbare krimp, zijn in Egypte in overvloed aanwezig:

1. Het aluminiumoxide, dat gebruikt wordt voor mineraalsynthese bij lage temperatuur, zit in de modder van de Nijl.

2. Natron zout (natriumcarbonaat) is overvloedig aanwezig in de Egyptische woestijnen en zoutmeren.

3. Kalk, het meest fundamentele ingrediënt voor de cementproductie, werd gemakkelijk verkregen door kalksteen te branden in eenvoudige haarden.

4. De Sinaïmijnen bevatten arseen mineralen, nodig voor een snelle hydraulische uitharding, voor grote betonblokken. Natron (een soort vloeimiddel) reageert met kalk en water om bijtende soda (natriumhydroxide) te produceren, het belangrijkste ingrediënt voor het alchemistisch maken van steen.

In de Sinaï, zoals in Wadi Maghara, zijn gegevens gevonden over de bron van de arseenmineralen die werden gebruikt om de steen te vervaardigen.

Op een stele in de mijnen van Wadi Maghara in de Sinaï staan gegevens over mijnbouwactiviteiten tijdens de regering van Zoser. Soortgelijke mijnbouwactiviteiten, tijdens de daaropvolgende regeringen van de farao’s van de^3e en^4e dynastie, zijn ook in de Sinaï opgetekend.

[Voor meer informatie over de uitgebreide mijnbouwactiviteiten in het Oude Egypte en de geavanceerde Egyptische kennis van metallurgie en de vervaardiging van alle soorten metaallegeringen, lees Oude Egyptische Cultuur Onthuld door Moustafa Gadalla.]

Δ Δ Δ

3. Synthetische betonblokken Diverse soorten

Kunstmatig beton wordt gedefinieerd als bouwmateriaal van zand en grind, samen met cement gebonden tot een harde, compacte substantie en gebruikt voor het maken van bruggen, wegdekken, enz.

Er bestaan talloze betonmengsels met uiteenlopende verhoudingen van de belangrijkste ingrediënten: aggregaat, cement, water en hulpstoffen. Verschillende toepassingen vereisen verschillende betonmengsels. De oude Egyptenaren gebruikten een grote verscheidenheid aan betonmengsels. Voorbeelden:

Op het Plateau van Gizeh vinden we drie soorten beton.

Bij de piramide van Khufu, bijvoorbeeld, zijn er drie soorten in de binnenste piramideblokken en de buitenste schuine blokken, evenals de straatstenen rond de piramideplaats.

De binnenste piramideblokken waren niet bedoeld om te worden blootgesteld aan natuurlijke elementen. Daarom waren ze niet fijn gesorteerd. Met andere woorden, ze waren van het bulk-type. Toen de buitenste blokken werden weggehaald, werden deze binnenste blokken blootgesteld aan de natuurlijke elementen. In de loop der jaren zijn ze snel achteruitgegaan.

De buitenste blokken waren bedoeld om de natuurlijke elementen te weerstaan en werden daarom gemaakt van fijnere stenen, zoals we hier kunnen zien op deze foto bij de Khafra-piramide in Gizeh.

Mastaba’s overal op het Plateau van Gizeh gebruikten dit sterke exterieurbeton in hun muren, zoals hier te zien is in dit mastaba-type graf naast de Grote Piramide.

Het derde type betonmengsel dat we op de site van Gizeh kunnen vinden, zit in de straatstenen die de basis van de piramide omringen.

De blootgelegde straatstenen bij de Grote Piramide tonen ons een fijn gesorteerd beton van een kwaliteit die bestand is tegen slijtage door het verkeer.

Bij de Khafra piramide zijn de straatstenen in veel betere staat. Ze hebben hun superieure kwaliteiten al duizenden jaren behouden.

Een andere toepassing van betonmengsels is het type dat de Egyptenaren gebruikten om hun bogen en gewelfde plafonds te bouwen. Gewelfde plafonds worden sinds het Oude Rijk aangetroffen in de Menkaura piramide (in Gizeh) en de Mastabat Faroon (in Saqqara).

Bouwdetails en kwaliteit zijn te vinden in de Abydos Tempel.

De Egyptische dakbedekking omvatte verschillende krommingen, net zoals men kan vinden in de Hatshepsut Tempel-Anubis Schrijn.

Een vierde type betonblok werd gebruikt als havenwaterbreker in de buitenste havenmuur van Alexandrië. Het dateert van voor Alexander, zoals vermeld in Griekse en Romeinse klassieke geschriften. Deze werden ontworpen om de continue waterdrukkrachten van de golven en de effecten van het zout in het water te weerstaan.

Een van de zeven wonderen van de oudheid, de Pharos (vuurtoren), 140 meter hoog, stond op het gelijknamige eiland, voor de haven, en wees de weg naar de schepen die waardevolle goederen uit de hele wereld vervoerden.

Δ Δ Δ

4. De dekstenen

Δ Het kernmetselwerk van de piramiden werd bekleed met omhulselblokken van fijnkorrelige kalksteen die gepolijst lijken en die in de Egyptische zon schitterend zouden hebben geblonken.

De vier hellende vlakken van de piramide van Khufu waren oorspronkelijk bekleed met 115.000 van deze dekstenen – 5,5 hectare op elk van de vier vlakken. Elk woog tien tot vijftien ton per stuk. De Griekse geschiedschrijver Herodotus verklaarde dat de verbindingen ertussen zo fijnmazig waren dat ze bijna onzichtbaar waren. Een tolerantie van 0,01 inch was het maximum dat tussen deze stenen werd gevonden – zo krap dat een stuk papier er niet tussen past.

De omhulselblokken van de piramides uit de 4e dynastie stonden onder een hoek om de helling van de piramide te verkrijgen. Vanwege hun vorm werden de verbuizingblokken omgekeerd tegen de naburige blokken gegoten. Na uitharding werden de betonvormen verwijderd en werden de blokken omgekeerd en geplaatst.

 

Om het bewijs van een dergelijke techniek te versterken, ontdekten onderzoekers dat de inscripties op de dekstenen van de Rode Piramide van Snefru en de Piramide van Khufu (Cheops) zich altijd op de bodem van de dekstenen bevinden. Dit is een goed bewijs dat ze omgekeerd zijn gegoten. Als de omhulselblokken waren gesneden, zouden de inscripties op verschillende zijden te vinden zijn, en niet slechts op één plaats.

Δ Δ Δ

5. Aanvullende bewijzen van synthetische piramideblokken

Enkele eerdere punten zijn hier het herhalen waard om de context van het onderwerp aan te vullen. Zoals eerder gezegd:

a. Er zijn ongeveer tien standaard bloklengtes in de hele piramide. Ook in andere piramides gelden beperkte aantallen standaardmaten. Het is onmogelijk om zulke zeer uniforme afmetingen te snijden. Het hebben van gestandaardiseerde betonmallen is echter een logischer conclusie.

b. Een ander bevestigend feit van de lengte van sommige blokken is dat de langste blokken in de piramides altijd even lang zijn. Dit is een zeer sterk bewijs voor het gebruik van gietmallen.

Ter aanvulling van het bewijs dat de blokken geen natuursteen waren, maar kalkbeton van hoge kwaliteit (synthetische steen) dat rechtstreeks op zijn plaats werd gegoten, laten we de volgende onbetwiste feiten over de piramide van Khufu (Cheops) van Gizeh bekijken. [Similar facts to those mentioned here are also applicable to all masonry pyramids.]

1. De perfect passende miljoenen blokken kunnen worden verkregen door het gieten en vormen van betonblokken.

2. In 1974 gebruikte een team van het Stanford Research Institute (SRI) van de Universiteit van Stanford elektromagnetische sondeerapparatuur om verborgen kamers op te sporen. De uitgezonden golven werden geabsorbeerd door het hoge vochtgehalte van de blokken. Daardoor is de missie mislukt.

De vraag is dan: Hoe kan de piramide vocht aantrekken midden in een dor woestijngebied? Het antwoord is dat alleen betonblokken vocht vasthouden, wat nog eens aantoont dat de piramideblokken synthetisch waren en niet uit steen gehouwen.

3. De Franse wetenschappers stelden vast dat de bulkdichtheid van de piramideblokken 20% lichter is dan die van de plaatselijke kalksteen. Gegoten blokken zijn altijd 20-25% lichter dan natuurlijk gesteente, omdat ze vol luchtbellen zitten.

4. De papierdunne mortel tussen de steenblokken levert geen cohesieve kracht tussen de steenblokken. Deze papierdunne mortel is eigenlijk het resultaat van een teveel aan water in de betonspecie. Het gewicht van de aggregaten in het betonmengsel perst het waterige cement naar het oppervlak, waar het uithardt, om de dunne oppervlaktemortellaag te vormen.

5. Op sommige blokken zijn organische vezels, luchtbellen en een kunstmatige rode coating zichtbaar. Ze wijzen allemaal op het gietproces van kunstmatige (niet natuurlijke) steen.

6. De bovenste lagen van verschillende blokken zitten vol gaten. De aangetaste lagen zien eruit als sponzen. De dichtere onderlaag ging niet achteruit. In een betonmengsel stijgen luchtbellen en overtollig waterig bindmiddel naar boven, waardoor een lichtere, zwakkere vorm ontstaat. De ruwe toplaag is altijd ongeveer even groot, ongeacht de hoogte van het blok.

Dit verschijnsel is duidelijk bij alle piramiden en tempels van Gizeh; d.w.z. lichte, verweerde en zwakke bovendelen die wijzen op gegoten beton, en niet op natuursteen.

7. De grootste blokken, die overal in de oude Egyptische monumenten van Gizeh te vinden zijn, vertonen veel golvende lijnen en geen horizontale. Golvende lijnen ontstaan wanneer het storten van beton enkele uren wordt onderbroken (zoals een nachtelijke stop). Het eerder gestorte beton consolideert, en het resultaat is een golvende lijn die ontstaat tussen het beton en de volgende storting. Strata in het vast gesteente zijn horizontaal en recht, terwijl golvende lijnen ontstaan wanneer materiaal in een mal wordt gegoten.

8. Moderne mortel bestaat uitsluitend uit gehydrateerd calciumsulfaat. Oude Egyptische mortel is gebaseerd op een silico-aluminaat, een resultaat van geopolymerisatie.

9. Deze perfect passende kunstmatige betonblokken zijn niet beperkt tot de piramiden, maar worden aangetroffen in honderden grafkapellen in Gizeh en elders.

En ook hier vinden we geen verticale voegen en passen de blokken perfect.

10. Ook de enorme straatstenen die de piramiden omringen, passen perfect – wat nog moeilijker is omdat de Egyptenaren geen doorlopende scheuren wilden. We hebben dus perfect passende, enorme, onregelmatig gevormde blokken die alleen gemaakt kunnen zijn van kunstmatige betonmix.

 

11. De enige overgebleven gegevens over de activiteiten tijdens de regering van Khnum-Khufu zijn gegraveerde scènes in de Sinaï, die wijzen op uitgebreide mijnexpedities naar arseenmineralen die nodig zijn voor het maken van stenen.

Δ Δ Δ

[Een uittreksel uit The Egyptian Pyramids Revisited door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/the-egyptian-pyramids-revisited/