Energiestroom en connectiviteit in Egyptische werken

Energiedoorstroming en connectiviteit

In Egyptische werken

 

 

In de Litanie van Re wordt de kosmische scheppingskracht Re beschreven als:

“De Samengevoegde, die uit zijn eigen leden komt.”

Dit is de perfecte definitie van de eenheid van veelvoudigheden als het archetype van het geschapen universum.

Om de functie van een tempel, een standbeeld, enz. als levend organisme te waarborgen, moeten de onderdelen ervan met elkaar verbonden zijn, zodat de kosmische energie ongehinderd kan doorstromen.

Het is onjuist te denken dat een verbinding tussen twee onderdelen/componenten alleen dient om de structurele stabiliteit van het onderdeel/de onderdelen en het gehele gebouw te waarborgen.

We kunnen aanwijzingen halen uit het menselijk lichaam (het huis van de ziel) bij het bekijken van de Egyptische tempel (het huis van de kosmische ziel/energie/neter).

Het menselijk lichaam is verbonden met spieren enz., maar aderen en zenuwen zijn niet onderbroken bij de botverbindingen van het skelet. De levende Oudegyptische tempel werd op dezelfde manier ontworpen.

De eenheid van de onderdelen van de tempel moet zijn als de onderdelen van het menselijk lichaam. De muren van een tempel bestaan uit blokken en hoeken, en die onderdelen (blokken) moeten zodanig met elkaar verbonden zijn dat de goddelijke energie kan stromen, net als de onderdelen van een mens.

Bas-reliëfs van alle afmetingen, evenals de hiërogliefen, omspannen twee aangrenzende blokken met totale perfectie. De bedoeling is heel duidelijk: de voeg tussen naast elkaar of op elkaar liggende blokken overbruggen.

De blokken zelf waren met elkaar verbonden in een soort zenuw/energiesysteem. Een voortzetting van de energiestroom vereiste speciale in elkaar grijpende patronen.

Het samenvoegen van blokken was gebruikelijk in elke Egyptische tempel gedurende de bekende geschiedenis van het Oude Egypte. Hier volgen enkele voorbeelden van toepassingen van verbindingen:

1. In elk blok steen een oppervlakkige, 2 cm diepe, zwaluwstaartachtige inkeping zagen die de steen verbond met
de aangrenzende steen. Deze poorten verbinden het ene blok met het andere – een soort zenuwstelsel of slagaderlijk systeem dat door de hele tempel loopt.

Er is nooit bindmateriaal gevonden in deze ondiepe zwaluwstaartuitsparingen. Er is geen architecturale of structurele
belang voor zulke inkepingen, met of zonder houten pennen.

2. Er zijn vaak opzettelijke, goed gedefinieerde, rechthoekige, nette, door de mens gemaakte hamersporen bovenop de blokken.
Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde. [See illustration above]

3. Bij kolommen van enkelvoudige, ronde blokken zijn de secties verbonden met een goed gedefinieerde cirkel van netjes hameren.
markeringen. Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde. [See illustration below]

4. Kolommen gebouwd van halfronde blokken (die dualiteit uitdrukken) blijken een oppervlakkige, 2 cm diepe inkeping van het zwaluwstaarttype te hebben tussen de twee halfronde blokken. Nogmaals, deze inkepingen zijn architectonisch en structureel
betekenisloos.[See illustration above]

5. Straatstenen in en rond Oud-Egyptische gebouwen zijn in mozaïek gezet, om puntige
hoeken en doorlopende scheurlijnen, zoals de enorme straatstenen rond de piramiden van Gizeh. Men ziet duidelijk deze zeer duurzame, perfect passende, vierkante blokken, die enkele meters lang zijn.

De oude Egyptenaren vermeden door de geschiedenis heen de eenvoudige abrupte in elkaar grijpende verbindingen. Door ononderbroken doorlopende hoeken te creëren konden de energieën ongehinderd stromen. Hier volgen enkele voorbeelden van toepassingen van verbindingen, zoals gevonden op verschillende plaatsen in Egypte:

1. In de Khafra Piramide Vallei Tempel in Gizeh, vlakbij de Sfinx.

Veel van de stenen zijn in verschillende hoeken gezet. Deze praktijk, die gebruikelijk was in Egyptische gebouwen, heeft geen structureel voordeel ten opzichte van het gewone vakwerk. De extra berekeningen en arbeid die met dit type voegwerk gemoeid zijn, zijn aanzienlijk, en dit westerse idee van “ontwerppraktijken” of “economische overwegingen” mag nooit in het Oude Egypte worden overwogen.

De stenen hoeken zijn geen regelmatige, in elkaar grijpende zwaluwstaarten, maar afwisselend omgekeerde quoins. De voegen gaan om de hoeken heen. Om zulke hoeken te vormen, is de hele voorkant van de steen weggehakt, in sommige gevallen dramatisch, over meer dan een voet (30 cm) – in andere gevallen is er nauwelijks een terugkeer van slechts een centimeter (2 cm) of zo.

Deze unieke methode om hoeken te maken werd algemeen gebruikt in de Egyptische geschiedenis. Het doel van dit unieke kenmerk is om doorlopende scheuren te voorkomen, zodat de eenheid van de tempel behouden blijft. Daarom moeten de onderdelen van de tempel met elkaar verbonden zijn, zodat de kosmische energie ongehinderd kan stromen.

 

2. Ook gevonden in Saqqara uit het Oude Rijk.

Als we naar de ingang via de ommuring gaan, vinden we dezelfde technieken van het voegpatroon:

 

3. Verder naar het zuiden in Egypte, in het tempelcomplex van Karnak, vinden we dezelfde techniek in het verbinden van de blokken en de afbeeldingen erop.

 

4. Als we verder zuidwaarts gaan langs de Nijl, komen we bij de tempel van Kom Ombo. Ook hier vinden we hiërogliefentekens die twee aangrenzende blokken met totale perfectie omspannen.

Aan het einde van deze specifieke muur komen we de interne organische verbindingen tussen de blokken van de tempelmuren tegen. Hier vinden we opzettelijke, goed gedefinieerde, nette, door de mens gemaakte hamersporen op de zijkant van de blokken. Dergelijke werkzaamheden hebben absoluut geen structurele waarde (en ik zeg dat met volle overtuiging, want ik ben een burgerlijk ingenieur met meer dan 40 jaar ervaring).

Er zijn vaak opzettelijke, goed gedefinieerde, rechthoekige, nette, door de mens gemaakte hamersporen bovenop de blokken. Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde. Dit opzettelijk netjes hameren komt overeen met een organisch, niet structureel, doel.

Aan de onderkant van deze tempelmuur zien we andere organische ontwerpdetails. In elk blok steen is een oppervlakkige, 2 cm diepe inkeping van het zwaluwstaarttype aangebracht die de steen met de aangrenzende steen verbond. Deze pengaten verbinden het ene blok met het andere – een soort zenuwstelsel of slagaderlijk systeem dat door de hele tempel loopt.

Er zijn overal meer organische inkepingen van het zwaluwstaart-type. Er is nooit bindmateriaal gevonden in deze ondiepe zwaluwstaartuitsparingen. Er is geen enkel architecturaal of structureel belang voor dergelijke inkepingen, met of zonder houten pennen. We vinden ook veelvuldige, opzettelijke, goed gedefinieerde, rechthoekige, nette, door de mens gemaakte hamersporen bovenop de blokken. Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde.

 

5. In de Luxortempel vinden we deze organische voegtechniek bij de grote zittende granieten beelden. Een schuine scheur in het graniet werd “gerepareerd” door twee inkepingen van het zwaluwstaart-type. De symbolische (of beter nog, de organische) procedure is onontkoombaar.

 

6. Soortgelijke beeldverbindingen vinden we in de manhoofdige sfinxen die zich uitstrekken over 3 km tussen de tempels van Luxor en Karnak.

 

7. Op deze indrukwekkende geplaveide weg tussen de twee tempels van Luxor en Karnak komen we een andere toepassing tegen van de organische voegpatronen in de bestratingsblokken die in mozaïek zijn gezet om puntige hoeken en doorlopende scheurlijnen te vermijden, zoals de enorme bestratingsblokken rond de piramiden van Gizeh. Men ziet duidelijk deze zeer duurzame, perfect passende, vierkante blokken van enkele meters lang.

 

8. Verder naar het noorden op het Plateau van Gizeh vinden we hetzelfde organische patroon op de toegangsweg van de Khafra-piramide naar zijn valleitempel naast de Sfinx.

 

9. Dezelfde patronen in perfect passende enorme straatstenen zijn te vinden rond de basis van de Khafra-piramide.

 

10. Dezelfde patronen zijn overal op het Plateau van Gizeh te vinden.

De oude Egyptenaren hebben altijd eenvoudige, abrupte, in elkaar grijpende verbindingen vermeden. Door ononderbroken doorlopende hoeken te creëren konden de energieën ongehinderd stromen.

 

[Een fragment uit De Oude Egyptische Metafysische Architectuur door Moustafa Gadalla]

https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptische-metafysische-architectuur/