Energiestroom en connectiviteit
In Egyptische werken
In de Litanie van Rewordt de kosmische creatieve kracht – namelijk Re – beschreven als:
“Degene die samenkomt – die voortkomt uit zijn eigen leden”.
Dit is de perfecte definitie van de eenheid van veelheid als het archetype van het geschapen universum.
Om de functie van een tempel, een standbeeld, enz. als levend organismemoeten de componenten ervan zo met elkaar verbonden zijn dat de kosmische energie er ongehinderd doorheen kan stromen.
Het is onjuist om alleen maar te denken dat een verbinding tussen twee componenten/onderdelen alleen bedoeld is om de structurele stabiliteit van de onderdelen en het hele gebouw te garanderen.
We kunnen aanwijzingen uit het menselijk lichaam (het huis van de ziel) halen als we de Egyptische tempel (het huis van de kosmische ziel/energie/neter) bekijken.
Het menselijk lichaam is verbonden met spieren enz., maar aderen en zenuwen worden niet onderbroken bij de botgewrichten van het skelet. De levende oude Egyptische tempel werd op dezelfde manier ontworpen.
De eenheid van de componenten van de tempel moet lijken op de componenten van het menselijk lichaam. De muren van een tempel bestaan uit blokken en hoeken, en dergelijke componenten (blokken) moeten met elkaar verbonden worden op een manier die de stroom van goddelijke energie mogelijk maakt, net als de delen van een mens.
Bas-reliëfs van alle soorten en maten, evenals de hiëroglifische symbolen, omspannen twee aangrenzende blokken met totale perfectie. De bedoeling is heel duidelijk: het overbruggen van de verbinding tussen aangrenzende blokken naast elkaar of op elkaar.
De blokken zelf waren samengevoegd in een soort zenuw-/energiesysteem. Een voortzetting van de energiestroom vereiste speciale in elkaar grijpende patronen.
De praktijk van het samenvoegen van blokken heerste in elke Egyptische tempel gedurende de bekende geschiedenis van het oude Egypte. Hier zijn enkele voorbeelden van aanmeldingsaanvragen:
1. In elk blok steen een oppervlakkige, 2 cm diepe inkeping van het zwaluwstaarttype maken die de steen met elkaar verbond
de aangrenzende steen. Deze gaten verbinden het ene blok met het andere – een soort zenuw- of slagadersysteem dat door de hele tempel loopt.
In deze ondiepe zwaluwstaartinkepingen is nooit bindmateriaal aangetroffen. Er is geen architectonisch of structureel
belang voor dergelijke inkepingen, met of zonder houten pennen.
2. Er zijn frequente, opzettelijke, goed gedefinieerde, rechthoekige, nette, door de mens gemaakte hamersporen bovenop de blokken.
Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde. [Zie illustratie hierboven]
3. Kolommen gemaakt van enkele, ronde blokken hebben hun secties verbonden met een goed gedefinieerde cirkel van nette hamer
merken. Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde. [Zie illustratie hieronder]
4. Kolommen opgebouwd uit halfronde blokken (die de dualiteit uitdrukken) blijken een oppervlakkige, 2 cm diepe inkeping van het zwaluwstaarttype te hebben tussen de twee halfronde blokken. Nogmaals, deze inkepingen zijn architectonisch en structureel
zinloos. [Zie illustratie hierboven]
5. Straatstenen in en rond oud-Egyptische gebouwen zijn in mozaïekstijl geplaatst om puntigheid te voorkomen
hoeken en doorlopende scheurlijnen, zoals de enorme straatstenen rond de piramides van Gizeh. Je kunt duidelijk deze zeer duurzame, perfect passende, vierkante blokken zien, die enkele meters lang zijn.
Oude Egyptenaren vermeden door de geschiedenis heen de eenvoudige abrupte in elkaar grijpende verbindingen. Door ononderbroken doorlopende hoeken te creëren, konden de energieën ongehinderd stromen. Hier zijn een paar voorbeelden van toetredingsaanvragen, zoals gevonden op verschillende locaties in Egypte:
1. In de Khafra Pyramid Valley-tempel in Gizeh, vlakbij de Sfinx.
Veel van de stenen zijn onder verschillende hoeken geplaatst. Deze praktijk, die gebruikelijk was in Egyptische gebouwen, heeft geen structureel voordeel ten opzichte van reguliere coursing. De extra berekeningen en arbeid die bij dit soort verbindingen betrokken zijn, zijn aanzienlijk, en dit westerse idee van ‘ontwerppraktijken’ of ‘economische overwegingen’ mag in het oude Egypte nooit in overweging worden genomen.
De stenen hoeken zijn geen regelmatige, in elkaar grijpende zwaluwstaartverbindingen, maar afwisselende omgekeerde wiggen. De verbindingen gaan om de hoeken. Om zulke hoeken te vormen, is het hele oppervlak van de steen weggesneden, in sommige gevallen op dramatische wijze, over een afstand van meer dan 30 cm – in andere gevallen is er nauwelijks een terugslag van ongeveer 2 cm ontstaan.
Deze unieke methode om hoeken te creëren werd in de Egyptische geschiedenis vaak gebruikt. Het doel van bovenstaande unieke eigenschap is om doorlopende scheuren te voorkomen, om zo de eenheid van de tempel te behouden. Als gevolg hiervan moeten de componenten van de tempel met elkaar worden verbonden, zodat de kosmische energie ongehinderd door de tempel kan stromen.
2. Ook gevonden in Saqqara uit het tijdperk van het Oude Rijk.
Nadat we door de omheiningsmuur naar de ingang zijn gegaan, vinden we dezelfde verbindingspatroontechnieken:
3. Verder naar het zuiden in Egypte, bij het Karnak-tempelcomplex, vinden we dezelfde techniek bij het verbinden van de blokken en afbeeldingen erop.
4. Als we verder naar het zuiden gaan langs de rivier de Nijl, komen we bij de tempel van Kom Ombo. Ook hier vinden we hiëroglifische symbolen die twee aangrenzende blokken met totale perfectie omspannen.
Aan het einde van deze specifieke muur komen we de interne organische verbindingen tussen de blokken van de tempelmuren tegen. Hier vinden we opzettelijke, goed gedefinieerde, nette, door de mens gemaakte hamersporen op de zijkant van de blokken. Dergelijk werk heeft absoluut geen enkele structurele waarde (en dat zeg ik met volledige autoriteit, aangezien ik burgerlijk ingenieur ben met meer dan 40 jaar ervaring).
Er zijn frequente, opzettelijke, goed gedefinieerde, rechthoekige, nette, door de mens gemaakte hamersporen bovenop de blokken. Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde. Dit opzettelijke, nette hameren komt overeen met een organisch, geen structureel doel.
Onderaan deze specifieke tempelmuur komen we andere organische ontwerpdetails tegen. In elk blok steen wordt een oppervlakkige, 2 cm diepe inkeping van het zwaluwstaarttype gemaakt die de steen met de aangrenzende steen verbond. Deze gaten verbinden het ene blok met het andere – een soort zenuw- of slagadersysteem dat door de hele tempel loopt.
Overal zijn meer organische inkepingen van het zwaluwstaarttype te vinden. In deze ondiepe zwaluwstaartinkepingen is nooit bindmateriaal aangetroffen. Er is geen enkel architectonisch of constructief belang voor dergelijke inkepingen, met of zonder houten pennen. We vinden ook frequente, opzettelijke, goed gedefinieerde, rechthoekige, nette, door de mens gemaakte hamersporen bovenop de blokken. Nogmaals, deze hebben geen enkele structurele waarde.
5. Bij de Luxortempel vinden we dit organische voegtechniek bij de grote zittende granieten beelden. Een schuine scheur in het graniet werd ‘gerepareerd’ door twee zwaluwstaartachtige inkepingen aan te brengen. De symbolische (of beter nog: de organische) procedure is onontkoombaar.
6. We vinden vergelijkbare soorten standbeeldverbindingen in de sfinxen met mensenhoofden die zich over een afstand van 3 km uitstrekken tussen de tempels van Luxor en Karnak.
7. Op deze indrukwekkende verharde weg tussen de twee tempels van Luxor en Karnak komen we een andere toepassing tegen van de organische voegpatronen in de straatstenen die in mozaïekstijl zijn gezet om puntige hoeken en doorlopende scheurlijnen te vermijden, zoals de enorme straatstenen rond de piramides van Gizeh. Je kunt duidelijk deze zeer duurzame, perfect passende, vierkante blokken zien die enkele meters lang zijn.
8. Verder naar het noorden op het Gizeh-plateau vinden we hetzelfde organische patroon op de verhoogde weg van de Khafra-piramide naar de Valleitempel naast de Sfinx.
9. Dezelfde patronen in perfect passende grote straatstenen zijn te vinden rond de basis van de Khafra-piramide.
10. Dezelfde patronen zijn overal op het Gizeh-plateau te vinden.
De oude Egyptenaren vermeden door de geschiedenis heen eenvoudige, abrupte, in elkaar grijpende verbindingen. Door ononderbroken doorlopende hoeken te creëren, konden de energieën ongehinderd stromen.
[Een uittreksel uit De oude Egyptische metafysische architectuur door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptische-metafysische-architectuur/
