Logica en vormen van dierenrepresentatie

 

De zorgvuldige observaties en diepgaande kennis van de natuurlijke wereld van de Egyptenaren stelden hen in staat bepaalde dieren te identificeren met specifieke eigenschappen die bepaalde goddelijke functies en principes op een bijzonder zuivere en opvallende manier konden symboliseren. Als zodanig werden bepaalde dieren gekozen als symbolen voor deze specifieke aspecten van goddelijkheid.

Als je zegt dat iemand loyaal is, is het woord 'loyaal' zo vaag. Maar als je 'hondstrouw' zegt, laat je geen twijfel bestaan over je bedoelingen. Dit is de kracht van dierlijke analogie.

Het dier of de neteru (goden, godinnen) met dierenkoppen waren symbolische uitingen van een diep spiritueel begrip. Wanneer in het oude Egypte een totaaldier wordt gepresenteerd, vertegenwoordigt het een bepaalde functie/attribuut in zijn puurste vorm. Wanneer een figuur met een dierenkop wordt gepresenteerd, brengt dit die specifieke functie/eigenschap in de mens over. De twee vormen van Anubis, in de twee hier getoonde illustraties, maken duidelijk onderscheid tussen deze twee aspecten.

Deze derde vorm is het tegenovergestelde van de mens met een dierenkop. In dit geval hebben we een vogel met een mensenkop – de Ba – die het lichaam/de ziel vertegenwoordigt die boven het lichaam zweeft.

De afbeelding van de Ba is dus het goddelijke aspect van het aardse. De Ba wordt afgebeeld als een ooievaar. De ooievaar staat bekend om zijn trek- en thuisinstinct, en staat ook wereldwijd bekend als de vogel die pasgeboren baby's naar hun nieuwe families vervoert. De ooievaar keert met consistente precisie terug naar zijn eigen nest. Daarom is een trekvogel de perfecte keuze om de ziel te vertegenwoordigen.

 

[Meer voorbeelden van dierensymboliek zijn te vinden in Egyptische godheden: allen die de ENE zijn, 2e editie door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/egyptian-divinities-the-all-who-are-the-one-2nd-edition/