Oude Egyptische nederzettingen over de hele wereld

Oude Egyptische nederzettingen over de hele wereld

 

Egypte was het meest dominante, bevolkte en beroemde land in de antieke wereld, zoals bevestigd door Diodorus: Boek I, [31, 6-9]:

Wat de bevolkingsdichtheid betreft, overtrof Egypte alle bekende gebieden van de bewoonde wereld veruit, en zelfs in onze tijd wordt gedacht dat het ongeëvenaard is. . . .
. . De totale bevolking, zo zeggen zij, bedroeg vroeger ongeveer zeven miljoen en dat aantal is tot op de dag van vandaag niet minder gebleven.

Herodotus bevestigde dat er tijdens het bewind van Amasis 20.000 dichtbevolkte steden in Egypte bestonden. Diodorus rapporteerde dat er 18.000 grote dorpen en steden waren en verklaarde dat er onder Ptolemaeus Lagus meer dan 30.000 mensen woonden. Josephus schatte de bevolking. tijdens het bewind van Vespasianus, op 7,5 miljoen in de vallei van de Nijl, naast de bevolking van Alexandrië (die ongeveer 800.000 bedroeg).

Oppervlakkig gezien lijkt het oude Egypte geïsoleerd en verschillend van de rest van de wereld; geïsoleerd door de woestijnen die de smalle vallei van de Nijl omsluiten. Toch stonden de Egyptenaren voortdurend in contact met andere landen. Klassieke schrijvers als Plutarchus, Herodotus en Diodorus vertelden hoe het oude Egypte over de hele wereld vreedzame koloniën had. Diodorus van Sicilië, Boek I, [29, 5], stelt:

In het algemeen zeggen de Egyptenaren dat hun voorouders talloze koloniën naar vele delen van de bewoonde wereld hebben gestuurd, vanwege de superioriteit van hun voormalige koningen en hun buitensporige bevolking;

Diodorus, Boek I, [28, 1-4], vertelt ook over enkele vreedzame Egyptische koloniën die hem in Azië en Europa werden gerapporteerd:

. . . een groot aantal koloniën werd vanuit Egypte over de hele bewoonde wereld verspreid. Naar Babylon werden de kolonisten bijvoorbeeld geleid door Belus, die werd beschouwd als de zoon van Poseidon en Libië. . . . .
. . . . . Ze zeggen ook dat degenen die met Danaus vertrokken, hetzelfde deden uit Egypte, vestigden zich in wat praktisch de oudste stad van Griekenland is, Argos, en dat de natie van de Colchi in Pontus en die van de Joden, die tussen Arabië en Syrië ligt, als koloniën werden gesticht door bepaalde emigranten uit hun land. . . . .

De Egyptische kolonisten in Azië en Europa speelden vanwege hun eminentie een belangrijke rol in het land van hun nieuwe nederzettingen. Diodorus, Boek I, [28,6-7], bespreekt de belangrijke rol van de Egyptische kolonisten als heersers van deze nieuwe koloniën:

Bovendien waren bepaalde heersers van Athene oorspronkelijk Egyptenaren, zeggen ze. Petes, [Peteus genoemd in Ilias 2. 552.] bijvoorbeeld, de vader van Menestheus die deelnam aan de expeditie tegen Troje, nadat hij duidelijk een Egyptenaar was geweest, verkreeg later het staatsburgerschap van Athene en het koningschap.

Diodorus, Boek I, [29, 1-5], vermeldt ook:

Op dezelfde manier gaan ze verder, Ook Erechtheus, die van geboorte een Egyptenaar was, werd koning van Athene. . . . Erechtheus bracht, door zijn raciale connectie met Egypte, van daar een grote voorraad graan naar Athene, en in ruil daarvoor maakten degenen die deze hulp hadden genoten hun weldoener tot koning. Nadat hij de troon had veroverd, stelde hij de inwijdingsrituelen van Demeter in Eleusis in en vestigde hij de mysteries, waarbij hij hun ritueel uit Egypte overbracht. . . . . En zowel hun offers als hun oude ceremonies worden door de Atheners op dezelfde manier nageleefd als door de Egyptenaren. . . . .
. . . . . verantwoordelijk voor de belangrijkste religieuze ceremonies van Attica; de pastophoroi waren de Egyptische priesters die kleine heiligdommen van de goden in processies droegen. Zij zijn ook de enige Grieken die bij Isis zweren, en qua uiterlijk en manieren lijken ze sterk op de Egyptenaren.

Herodotus [500 v.Chr.] verklaarde dat hij uit Halicarnassus, een Dorische stad, kwam. Hij legde duidelijk de connectie tussen de Doriërs en Egypte uit De geschiedenissen, boek 6, [Artikelen 53-55]:

[53] . . . als men generatie voor generatie de afstamming van Danaë, de dochter van Acrisius, zou herleiden, zouden de leiders van de Doriërs echte geboren Egyptenaren blijken te zijn.

[55] Er is over dit alles genoeg gezegd. Anderen hebben uitgelegd hoe en door welke prestaties zij koningen over de Doriërs werden, ondanks dat ze Egyptenaren waren, en dus zal ik daar niet op ingaan. Ik zal dingen opnemen die anderen niet hebben opgepikt.

Herodotus verklaarde in [55] hierboven dat een dergelijk feit in zijn tijd [500 v.Chr.] algemeen bekend was en geen verdere uitwerking behoefde. Andere verbindingen tussen de Doriërs en Egyptenaren werden door Herodotus verschillende keren genoemd, zoals in De geschiedenissen, boek 2, [Sectie 91].

Ten slotte moet worden opgemerkt dat oude Egyptische archieven (evenals archieven in andere gebieden) talloze namen bevatten van plaatsen in de wereld die in onze huidige tijd niet herkenbaar zijn. Namen van plaatsen, etnische groepen en landen blijven veranderen. De namen van Europese landen van nog maar 100 jaar geleden zijn bijvoorbeeld voor de meeste hedendaagse Europeanen onherkenbaar. Uiteindelijk, als deze gegevens over een paar eeuwen verdwijnen, zullen de namen van dergelijke landen totaal onherkenbaar zijn.

Op talloze locaties in de wereld zijn er verwijzingen naar mensen met een gebruinde/bruine huid die verlichting boden aan regio's over de hele wereld. Ze worden beschreven als:

  1. Van “oosterse” oorsprong en kenmerken.
  2. Niet-oorlogszuchtige mensen die zich vreedzaam onder de lokale bevolking vestigden.
  3. Zeer geavanceerd in de metallurgie en vervaardigde grote hoeveelheden metaalproducten.
  4. Zeer georganiseerd en zeer getalenteerd in management.
  5. Zeer geavanceerd in landbouw bij droog weer, irrigatie, enz.
  6. Ervaren bouwers en ambachtslieden die megalithische graven hebben gebouwd, enz.
  7. Zeer religieuze mensen met animistische overtuigingen.

De bovenstaande beschrijvingen kunnen slechts op één land van toepassing zijn: Egypte. Door mondelinge tradities, etnogeschiedenis en archeologisch bewijs (daterend van grote nederzettingen, graven, mijnactiviteiten, enz.) van alle mensen in het Middellandse Zeegebied te combineren, kan men zien dat de beschaafde nieuwkomers alleen uit de Nijlvallei konden komen.

De immigratie uit Egypte vond plaats in verschillende golven. Het was nauw verwant aan de gebeurtenissen in het oude Egypte. Sommigen vertrokken in welvarende tijden om zakelijke contacten te leggen. De meerderheid vertrok in stressvolle tijden.

 

[Een uittreksel uit Oud-Egyptisch: cultuur onthuld, tweede editie door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/

https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/


Egyptische Roma: de essentie van Hispania, 2e editie door Moustafa Gadalla
https://egyptianwisdomcenter.org/product/egyptian-romany-the-essence-of-hispania-2nd-edition/