[anuvaad lambit hai]
[Devanaagaree mein upalabdh hai: मिस्री-ज्ञान-केंद्र.भारत]
De Egyptische alfabetische vorm van schrijven
1. Het verre tijdperk van de Egyptische alfabetten
De meeste moderne westerse geleerden bevestigen expliciet en impliciet dat het Oud-Egyptische alfabet (en de taal) de oudste bron ter wereld is. In zijn boek De literatuur van de oude Egyptenaren [pagina xxxiv-v], geeft de Duitse egyptoloog Adolf Erman toe:
“Alleen de Egyptenaren waren voorbestemd om een opmerkelijke methode toe te passen, waardoor ze de hoogste vorm van schrijven bereikten, het alfabet. . .”
De Britse egyptoloog WM Flinders Petrie, in zijn boek De vorming van de alfabetten [pagina 3], concludeerde:
“Vanaf het begin van de prehistorie werd in Egypte zeker een cursief systeem gebruikt dat bestond uit lineaire tekens, vol variatie en onderscheid.”
De meest vooraanstaande autoriteit op het gebied van talen, Isaac Taylor, in zijn boek Geschiedenis van de alfabetten, Deel 1, pagina 62:
“De enorm vroege datum waarop symbolen van alfabetische aard op de Egyptische monumenten worden aangetroffen, is een feit van groot belang en belang. Het is van groot belang, aangezien het het startpunt vormt in de geschiedenis van het Alfabet, en de letterlijke waarheid vaststelt van de bewering dat de letters van het alfabet zijn ouder dan de piramides – waarschijnlijk ouder dan enig ander bestaand monument van de menselijke beschaving.”
Isaac Taylor, in zijn boek Geschiedenis van de alfabetten Deel I, pag. 64, schreef over de Egyptische koning Sent:
‘Koning Sent, tijdens wiens regering de alfabetische tekens al in gebruik waren, kan worden verondersteld te hebben geleefd tussen 4000 en 4700 v.Chr. Hoe verrassend het resultaat van dergelijke berekeningen ook mag lijken, het moet bevestigd worden dat het waarschijnlijk is dat de Het begin van de grafische kunst in de vallei van de Nijl moet worden verbannen naar een datum van zeven- of achtduizend jaar vanaf de huidige tijd.“
Het is heel duidelijk dat de oud-Egyptische alfabetische taal de EERSTE ter wereld was, duizenden jaren vóór de veelomvattende ‘Sinaï-scripts’ [zie een later hoofdstuk over dit onderwerp].
In zijn boek De vorming van het alfabetWM Flinders Petrie heeft alfabetische lettervormen verzameld en in tabelvorm opgenomen die zich uitstrekten van de vroege prehistorie van Egypte tot de Griekse en Romeinse tijdperken. Petrie verzamelde ook (van verschillende onafhankelijke wetenschappers) gelijksoortige alfabetische lettervormen van 25 locaties in Klein-Azië, Griekenland, Italië, Spanje en andere locaties in Europa. Ze zijn allemaal veel jonger dan de oud-Egyptische alfabetische lettervormen.
Petrie's tabellering van deze alfabetische lettervormen laat zien dat:
1. Alle alfabetische lettervormen waren aanwezig in het oude Egypte sinds de vroege pre-dynastieke tijdperken (meer dan 7.000 jaar geleden), vóór enige andere plaats in de wereld.
2. Alle Egyptische alfabetische lettervormen zijn duidelijk te onderscheiden in het oudste teruggevonden zogenaamde Egyptische ‘hiëratische schrift’ van meer dan 5000 jaar geleden.
3. Exact dezelfde oud-Egyptische alfabetische lettervormen werden later overgenomen en verspreid onder andere mensen over de hele wereld.
2. De kenmerkende Egyptische alfabetische papyri van vóór Hyksos
De eminente Duitse egyptoloog Adolf Erman schreef in zijn boek Het leven in het oude Egypte, pagina 339:
‘Zelfs onder het Oude Rijk [2575-2040 v.Chr.] Voor dagelijks gebruik was er al een speciale cursieve hand uitgevonden, de zogenaamde hiëratische.”
Isaac Taylor, in zijn boek De geschiedenis van het alfabet, Vol.1, pagina's 94 en 95, verwees naar drie belangrijke Oud-Egyptische manuscripten uit de tijdperken van het Oude en Middenrijk [2575-1783] vóór de Hyksos-periode [circa 1600 v.Chr.], die zeer duidelijke en onderscheidende alfabetische cursieve schriften hadden . De drie papyri zijn het in essentie met elkaar eens wat betreft de algemene stijl van het schrift en de vormen van de individuele alfabetische karakters, netjes cursief.
Deze vroege alfabetische geschriften [Hieratic] vertonen duidelijk een echt cursief karakter: zwart, rond en vetgedrukt.
De drie oude Egyptische manuscripten waarnaar wordt verwezen door
Isaac Taylor zijn:
1. An Egyptian manuscript in the possession of Prof. Lepsius in which mention is made of the builder of the Great Pyramid of Giza, Khufu [Cheops], and other kings of the earlier dynasties of Memphis [2649 -2465 BCE].
2. The most perfect specimen of the alphabetical neat cursive writing of the early period is the celebrated papyrus which was acquired at Thebes by M. Prisse d’Avennes, given by him to the Bibliotheque Nationale at Paris. This manuscript is usually called the “Papyrus Prisse.” It was published in facsimile by M. Prisse in 1847, and consists of eighteen pages of a magnificent alphabetical cursive writing, unequaled in size and beauty, the characters being unusually large, full, and firm. A statement at the end of the papyrus shows that it is only a copy of the original work, which purports to have been composed by Prince Ptah-Hotep, who lived during the reign of Assa, a king of the fifth dynasty [2465-2323 BCE].
3. In het Museum in Berlijn bevinden zich enkele fragmenten van een hiëratische papyrus uit de tijd van de Egyptische koningen Amenemhat en Usurtasen, die tot de twaalfde dynastie [1991-1783] behoorden die voorafging aan de invasie van de Hyksos.
Hier is de Facsimile van papyrus Prisse, waar lettervormen er precies zo uitzien als lettervormen in de erkende oud-Egyptische geschiedenis en daarbuiten.
1. Clear alphabets from the Old Kingdom era [2575-2040 BCE] from a letter from a widow, written on linen, Egyptian Museum, Cairo, JE25975.
2. This is the third of a cycle of five hymns to Senwosret III, which was found in the town of el-Lahun. The hymn to Senwosret III shows the strophic arrangement, and was written in mid 12th Dynasty [1991-1783 BCE].
3. The writing shown here is a memorandum from the Overseer of the temple to the Lector priest at Nubkaura Temple at el-Lahun (during the time of Senwosret II, 1897–1878 BCE), notifying him that Sirius would rise on the 16th day of the 4th month, so as to take note of its exact location and time to enter it into the temple records.
4. Several other similar samples on various topics and purposes can be found in R.B. Parkinson’s book [see Selected Bibliography.]
5. Other Ancient Egyptian papyri with neat alphabetical writings on all kinds of subjects from this very early era are referred to throughout various publications by Moustafa Gadalla and are in most Egyptological references.
3. Rookscreening van duizenden Egyptische alfabetische geschriften
Het GROOTSTE rookgordijn uit de geschiedenis verbergt het (oude) Egyptische alfabetische schrift. Ze lieten iedereen denken aan de Egyptische taal als een verzameling ‘primitieve afbeeldingen’ die hiërogliefen worden genoemd. Ze verborgen het Egyptische alfabetische systeem als de MOEDER van ALLE talen ter wereld.
Hier is hoe Alan Gardiner, in zijn boek Egyptische grammatica, tries to “rationalize” how they concealed the Egyptian alphabetical system:
“Egyptologen hebben de praktische noodzaak ervaren om een gemeenschappelijke standaard aan te nemen waartoe verschillende hiëratische handen konden worden teruggebracht, en in plaats van voor dit doel één eenvoudige hiëratische stijl te selecteren, hebben ze er de voorkeur aan gegeven alle hiëratische handen in hiëroglifisch om te zetten.”
Gardiners “verklaring/rechtvaardiging” voor het begraven van alfabetische [hieratische] geschriften verzekert ons dat er verschillende vormen van geschriften voor verschillende doeleinden. Dezelfde westerse academies gebruikten NOOIT hetzelfde “flauwe excuus” met Grieks, Romeins of welke andere taal ter wereld dan ook!
Dit flauwe excuus werd ALLEEN in Egyptische geschriften gebruikt om de alfabetische schrijftaal van de Oude Egyptenaar te misleiden en te verbergen.
Er is GEEN ENKELE verwijzing – voorafgaand aan deze 19e-20e-eeuwse samenzwering van ‘westerse egyptologen’ – die een verband aantoonde tussen hiërogliefen (beeldtekens) en hiëratische/demotische alfabetische lettervormen. Integendeel, ELKE afzonderlijke verwijzing vermeldde EXPLICIET hoezeer ze niets met elkaar te maken hebben.
4. Egyptenaar is dood, lang leve het ‘Arabisch’
Na het verbergen van het (oude) Egyptische alfabetische schrijfsysteem dat iedereen doet denken aan de Egyptische taal als een verzameling ‘primitieve afbeeldingen’ die hiërogliefen worden genoemd, was hun tweede klap de verklaring dat de oud-Egyptische taal DOOD is en dat deze – uit het niets – vervangen werd. lucht – door de ‘Arabische’ taal!
Zeggen dat Egyptenaren “Arabisch” spreken is totaal onjuist en onlogisch. Het is andersom: de “Arabieren” hebben lang geleden “geadopteerd” en blijven EGYPTISCH spreken.
De Britse egyptoloog Alan Gardiner in zijn boek: Egyptische grammatica, pagina 3, schrijft:
“Er kan inderdaad worden bewezen dat het hele vocale systeem van het Oud-Egyptisch een stadium heeft bereikt dat lijkt op dat van het Hebreeuws of het moderne Arabisch”
Egyptisch is de moeder van alle Semitische talen, zoals bewezen en geconcludeerd door ALLE academici.
जैसे व्याकरण, वाक्यविंयास, आदि के रूप में एक भाषा के अंय स्तंभों के लिए, यह बिल्कुल प्राचीन मिस्र की भाषा की तरह रहता है ।
ब्रिटिश egyptologist एलन gardiner, अपनी पुस्तक मिस्र के व्याकरणमें, 2 पृष्ठ, ने कहा:
“The Egyptian language is related, not only to the Semitic tongues (Hebrew, Arabic, Aramaic, Babylonian, etc.), but also to the East African languages (Galla, Somali, etc.) and the Berber idioms of North Africa. Its connection with the latter groups, together known as the Hamitic family, is a very thorny subject, but the relationship to the Semitic tongues can be fairly accurately defined. सामांय संरचना में समानता बहुत महान है; मिस्र के शेयरों में सामी के प्रमुख ख़ासियत है कि इसके शब्द-उपजा व्यंजन के संयोजन से मिलकर बनता है, संख्या में एक नियम तीन के रूप में, जो सैद्धांतिक रूप से कर रहे है कम से न अस्थिर । व्याकरण की मोड़ और अर्थ की मामूली विविधताओं मुख्य रूप से आंतरिक स्वरों पर परिवर्तन बज द्वारा काल्पनिक हैं, हालांकि एक ही उद्देश्य के लिए उपयोग किया जाता है अंत चिपका.
“अरबी भाषा” वास्तव में बहुत पुराने प्राचीन मिस्र की भाषा है जो इस पुस्तक के 15 अध्याय में विस्तृत था की सभी भाषाई विशेषताओं के साथ अनुपालन । इस तरह शामिल हैं (लेकिन तक सीमित नहीं हैं) प्राचीन मिस्र के मूलरूप से जुड़े lexicon, व्याकरण, और वाक्यविंयास जैसे verbs के महत्व, क्रिया जड़ें, क्रिया उपजी,, क्रिया वर्गों और संरचनाओं, क्रिया के लिए संयुग्मन योजना, और मिस्र के आदित्यपाल व्युत्पत्ति/lexicons और शब्द गठन/derivations एक तीन अक्षरों की जड़ से (जो एक निश्चित सामांय अवधारणा का प्रतीक) मध्यवर्ती स्वर और उपसर्ग, infixes और प्रत्ययों, आदि के उपयोग के माध्यम से कई पैटर्न में; अक्षरों के प्रकार और संरचनाओं के साथ-साथ वाक्यविंयास/वर्ड ऑर्डर्स और वाक्य प्रकार ।
[Excerpts from Ancient Egyptian Universal Writing Modes by Moustafa Gadalla]
