Zakelijke transacties
Nog niet zo lang geleden werd een Nobelprijs toegekend aan een Amerikaanse econoom die een “cashloze maatschappij” goedkeurde als de meest effectieve manier van zakendoen. Het is ironisch dat in het oude Egypte goederen en diensten werden uitgewisseld op dezelfde geldloze basis: door ruilhandel, het verhandelen van goederen en diensten zonder uitwisseling van geld. Voor ruilhandel (zonder contant geld) moet een voorwerp van aanvaardbare waarde worden gebruikt als meetinstrument voor de uitgewisselde goederen/diensten. Dit medium kan alles zijn wat voor de partijen bij de transactie aanvaardbaar is. De koper en de verkoper berekenen dus de huidige marktwaarde van hun goederen tegen een derde goed van gemeenschappelijk gebruik. In de internationale handel is het medium tegenwoordig goud, Amerikaanse dollars, enz. Er vindt geen uitwisseling van goud of dollars plaats tussen de partijen, behalve misschien een klein bedrag om een klein verschil tussen de waarden van de uitgewisselde goederen aan te passen.
Er zijn verschillende contracten uit het Oude Egypte teruggevonden die de voorwaarden en details weergeven van ruilovereenkomsten tussen partijen die goederen en diensten uitwisselen. Een goed voorbeeld zijn de contracten van Hepd’efae, die werden teruggevonden in Asyut en dateren uit het Middenrijk [2040–1783 BCE]. Uit deze contracten blijkt dat het mogelijk was om met deze betalingsvoorwaarden ingewikkelde handelstransacties uit te voeren. [Details staan in Erman’s Het leven in het oude Egypte, blz. 494-8.]
Voor zakelijke transacties die niet met ruilhandel konden worden uitgevoerd, gebruikten de oude Egyptenaren munten. In het oude Egypte werden munten op beperkte schaal gebruikt; meestal om buitenlandse huurlingen te betalen die het geld naar hun thuisland konden sturen of meenemen, waar het dan geruild kon worden voor goederen en diensten.
De Oud-Egyptische termen voor geld werden ook gebruikt voor gewichten. Evenzo betekent de term “pond” in het huidige Groot-Brittannië zowel een gewichtseenheid als een munteenheid. We vinden ook dat het Hebreeuwse woord voor geld sikkel/sjekel is, wat een lichte klankverschuiving is van het Egyptische (en Arabische) woord theqel, datgewicht/geld betekent.
Munten in het Oude Egypte werden gemaakt in de vorm van ringen van goud, zilver en koper, met specifieke gewichten die door specialisten werden gecertificeerd. Het woord voor “zegel/stempel” en “ring” is hetzelfde, in de Egyptische taal. Alle gewichten werden gemeten en gecertificeerd. Gouden munten worden gevonden op de schilderingen van graven tijdens het bewind van Twt Homosis III [1490–1436 BCE]. Er zijn documenten teruggevonden uit de tijd van Amenhotep II [1436–1413 BCE], waaruit blijkt dat de waarde van verschillende artikelen werd uitgedrukt in stukken metaal – goud, zilver en koper – met een vast gewicht en waarde, die als ruilmiddel werden gebruikt. Vergelijkbare voorbeelden werden gevonden in de Ramesside tijd.
Het concept van wegen was een belangrijk en gemeenschappelijk thema voor de Oude (en Baladi) Egyptenaar dat zich uitstrekt tot elk aspect van het leven. Schalen komen overal voor, van het kopen van groenten tot afbeeldingen van muzikale harmonie, dichtvormen en de schaal van rechtvaardigheid die werd afgebeeld in de scène van de Dag des Oordeels. Evenzo wordt in onze huidige tijd het Engelse woord schaal gebruikt voor het wegen van goederen en in de muziek (de toonladder).
Afbeeldingen in Egyptische graven tonen openbare wegers en notarissen die het exacte gewicht vaststellen van alles wat zij moesten meten in de openbare straat of op de markt, waar zij tijdelijk hun weegschaal opstelden. Zij waren werkzaam als overheidsfunctionarissen met de meest strikte inachtneming van rechtvaardigheid, zonder de koper of de verkoper te bevoordelen.
Ringen van goud en zilver uit graven in Ta-Apet (Thebe)
Officiële certificering van gewichten op de markt.
Een schrijver of notaris noteert het bedrag van het gewicht, ongeacht het product; dit document, dat aan de partijen wordt gegeven of getoond, bekrachtigt de overeenkomst volledig en dient als officiële bevestiging van de transactie.
Hetzelfde gebruik wordt door de Baladische Egyptenaren nog steeds gehandhaafd in de weegschalen van de openbare kabbaneh die de nauwkeurigheid van de gewichten meten en certificeren, die op verzoek van de partijen schriftelijk worden teruggegeven.
[Een fragment uit Ancient Egyptian: Culture Revealed, Second Edition door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/