Matrilineaire / Matriarchale samenleving
Herodotus verklaarde in 500 vGT: "Van alle naties van de wereld zijn Egyptenaren de gelukkigste, gezondste en meest religieuze". Dit zijn de drie elementen – gelukkig, gezond en religieus – van de ideale samenleving. De reden voor zo’n ideale samenleving is hun totale kosmische bewustzijn.
Wat wij als een ‘politieke’ structuur beschouwen, was voor hen een natuurlijk aspect van hun sociale structuur. Om perfecte universele harmonie te bereiken, moet de sociale structuur dezelfde ordelijke hiërarchie van het geschapen universum weerspiegelen. Het voortbestaan en het succes van de mens vereisen dat dezelfde ordelijke structuur wordt gehandhaafd.
Zo boven zo beneden is de enige manier om orde en harmonie te bereiken. Als gevolg hiervan adopteerden de oude Egyptenaren (en Baladi) het matrilineaire/matriarchale systeem als de sociale manifestatie van planetaire wetten.
Zoals we eerder hebben gezien, is het goddelijke vrouwelijke principe dat Isis de zon vertegenwoordigt en haar echtgenoot Osiris de maan. Het licht van de maan (Osiris-mannelijk) is een weerspiegeling van het licht van de zon (Isis-vrouwelijk). Het oude Egyptische sociale/politieke systeem volgt de relatie tussen de zon (vrouwelijk) en de maan (mannelijk).
De Egyptische naam Isis betekent zitplaats (d.w.z, autoriteit) en is het principe van legitimiteit – de daadwerkelijke fysieke troon, zoals afgebeeld in de oud-Egyptische symboliek, waarbij Isis een troon/zetel op haar hoofd draagt.
Ausar (Osiris) is geschreven in hiërogliefen met de symbolen van de troon en het oog, waarbij de concepten van legitimiteit en goddelijkheid worden gecombineerd.
Gedurende de hele Egyptische geschiedenis was het de koningin die het zonnebloed overdroeg. De koningin was de ware soeverein, bewaarder van het koningshuis en bewaker van de zuiverheid van de afstammingslijn. Egyptische koningen claimden recht op de troon door te trouwen met de oudste Egyptische prinses. Door huwelijk droeg ze de kroon over aan haar man, maar hij trad alleen op als haar uitvoerend agent.
De farao's, evenals de leiders van kleinere plaatsen, hielden zich aan dit matriarchale systeem. Als de farao/leider geen dochters had, eindigde een dynastie en begon een nieuwe dynastie, met een nieuwe gerespecteerde maagd als nieuw zaad voor een nieuwe dynastie.
Omdat vrouwen de wettelijke erfgenamen van de troon waren, speelden ze een belangrijke rol in de staatszaken en fungeerden ze als een soort machtsmakelaar. De koninginnen van Egypte oefenden een uitzonderlijke invloed uit als adviseurs van de farao's.
Uit overgebleven gegevens uit het Middenrijk (2040–1783 vGT) blijkt dat de namen (provincies) van Egypte via erfgenamen van de ene familie naar de andere gingen; dus zou hij die met de erfgename trouwde de provincie regeren.
De matrilineaire praktijken in Egypte waren ook van toepassing op de hele samenleving, zoals blijkt uit de grafstèles van allerlei soorten mensen in de bekende geschreven geschiedenis van Egypte, waar het de gebruikelijke gewoonte is om de afstamming van de overledene aan de kant van de moeder te traceren en niet op die van de vader. De moeder van de persoon wordt gespecificeerd, maar niet de vader; of als hij wordt genoemd, is het slechts incidenteel.
Deze traditie bestaat nog steeds in het geheim (omdat het in strijd is met de islam) onder de Baladi-Egyptenaren.
[Voor meer informatie over de matrilokale gemeenschappen in Egypte, lees Oud-Egyptisch: cultuur onthuld, tweede editie door Moustafa Gadalla]
[Een uittreksel uit Egyptische kosmologie: het geanimeerde universum, derde editie door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/egyptische-kosmologie/
https://egyptianwisdomcenter.org/product/egyptische-kosmologie/
Oud-Egyptisch: cultuur onthuld, tweede editie van Moustafa Gadalla
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/