Advent en Kerstmis in het oude Egypte

 

Veertig dagen na de begrafenis van Osiris’ zaad in Moeder Aarde, kwam Isis/Osiris aan zijn einde. In de typische Oudegyptische verhaalvorm schrijft Plutarch in zijn Moralia, vol. V (356, 13) over hoe Osiris door Seth werd uitgenodigd voor een feest waar Seth en zijn handlangers Osiris in een geïmproviseerde doodskist lieten liggen. Plutarch gaat verder met:

“. . .en zij die in het complot waren renden erheen en sloegen het deksel neer, dat zij met spijkers van buitenaf en ook met gesmolten lood vastzetten. Daarna droegen zij de kist naar de rivier en stuurden haar via de Tanitische Monding op weg naar zee. Daarom noemen de Egyptenaren deze mond tot op de dag van vandaag hatelijk en afschuwelijk. Dat is de traditie. Ze zeggen ook dat de datum waarop deze daad werd gedaan de^17e dag van Athor was. [27 november]als de zon door Schorpioen gaat.”

De gebeurtenissen van 17 Hatoor/Athor (27 november), zoals gerapporteerd door Plutarch, hebben alle elementen van het bijbelse Laatste Avondmaal van Jezus: een samenzwering, feest, vrienden en verraad. Maar voor de oude Egyptenaren heeft het verhaal andere betekenissen. Plutarch, in Moralia, vol. V (366, 39D), schreef:

” Het verhaal over het opsluiten van Osiris in de kist lijkt niets anders te betekenen dan het verdwijnen en verdwijnen van water. . . op het moment dat. . . trekt de Nijl zich terug tot zijn lage niveau en het land raakt uitgeput. Als de nachten langer worden, neemt de duisternis toe en wordt de kracht van het licht verzwakt. .”

De antagonistische relatie tussen Osiris en Seth – in verband met milieuomstandigheden – wordt vermeld door Plutarch, Moralia, vol. V (364, 33B), als zodanig:

“. . . De Egyptenaren geven eenvoudig de naam van Osiris aan de hele bron en het scheppend vermogen van vocht, omdat zij geloven dat dit de oorzaak is van generatie en de substantie van leven voortbrengend zaad; en de naam van Seth ze geven aan alles wat droog, vurig en dor is, in het algemeen, en tegen vochtigheid. . .
. . . Het verraderlijke gekonkel en de usurpatie van Seth is dus de macht van de droogte, die de controle krijgt en de vochtigheid verdrijft die de bron is van de Nijl en van zijn opkomst. . .”

Het verlies van Osiris wordt nu in de Abu Sefein Mouled op dezelfde tijd en met dezelfde tradities gevierd; d.w.z. een groot feest gevolgd door een 40-daagse cyclus van figuurlijke dood door vasten en andere disciplinaire middelen.

=> 28 dagen na het Laatste Avondmaal is de geboorte/wedergeboorte van de vernieuwde koning op 25 december.

=> 40 dagen na het Laatste Avondmaal is Driekoningen.

Het leven van Osiris, symbool van de maan, wordt geassocieerd met een cyclus van 28 dagen (4 weken). Dit werd later herhaald in de christelijke advent, die in het ‘Latijn’ ad-venio is, wat ‘komen tot‘ betekent. De Katholieke Encyclopedie geeft toe dat: “Advent is een periode die 4 zondagen omvat. De eerste zondag kan al op 27 november zijn, en dan heeft de Advent 28 dagen.” Zoals gezegd is 27 november de datum van het symbolische Laatste Avondmaal, de Dood en het Verlies van Osiris.

De cyclus van 28 dagen van Osiris en het verband met het regeneratieprincipe wordt mooi uitgebeeld in de beroemde scène van de opstanding van het graan, waarop Osiris wordt afgebeeld met 28 stengels graan die uit zijn kist groeien.

In de westerse kerken begint het kerkelijk jaar met de Advent. Volgens de Katholieke Encyclopedie, “worden de gelovigen vermaand, gedurende deze tijd:

• Om zich waardig voor te bereiden op de verjaardag van de komst van de Heer in de wereld als de vleesgeworden God van liefde,
• om hun zielen geschikte verblijfplaatsen te maken voor de Verlosser die komt in het Heilig Avondmaal en door genade, en
• Om zich zo voor te bereiden op Zijn uiteindelijke komst als rechter, bij de dood en het einde van de wereld.”

Alle bovenstaande elementen zijn van Egyptische oorsprong. Dergelijke tradities werden in acht genomen tijdens (en waren in feite gebaseerd op) het jaarlijkse jubileum van de oude Egyptische koning, bekend als het Sed (of Heb-Sed) Festival, dat altijd elk jaar in de maand Kee-hek (Khoiakh, d.w.z. december) werd gehouden. Dit festival dateert uit onheuglijke tijden, en bleef gevierd worden gedurende de hele oude Egyptische geschiedenis.

De bedoeling van deze jaarlijkse gebeurtenis was de vernieuwing/verjonging van de bovennatuurlijke krachten van de [reigning] Koning. De vernieuwingsrituelen waren erop gericht de Koning een nieuwe levenskracht te geven; d.w.z. een (figuurlijke) dood en een (figuurlijke) wedergeboorte van de regerende Koning.

In de oude Egyptische tradities komt de verjonging/geboortedag van een nieuwe/vernieuwde koning symbolisch 28 dagen na 27 november, het symbolische Laatste Avondmaal en de Dood van Osiris; d.w.z. 25 december. De christelijke kalender viert dezelfde dag als de geboorte (wedergeboorte) van de nieuwe Koning, namelijk Jezus, die in de hele Bijbel als Koning wordt aangeduid. De cyclus van 28 dagen betekent de komst van de Koning (zowel in de Egyptische als in de christelijke traditie).

Alle elementen die in de bovengenoemde katholieke encyclopedie worden genoemd, komen overeen met hun Egyptische oorsprong, waarbij Osiris incarneert als Horus en Osiris de rechter van de doden werd.

Vanwege het absolute gebrek aan historisch en archeologisch bewijs voor de bijbelse verslagen over Jezus’ geboorte, leven en dood, en om de christelijke kerk een soort geboortedatum te laten vaststellen, wendde zij zich tot Egypte. Vrijwel alle kerken hebben hun data ontleend aan een Oud-Egyptische lijst die werd toegeschreven aan Clement van Alexandrië. Op de lijst staan verschillende data: 25 Pachon (20 mei), 24 of 25 Pharmuthi (19 of 20 april). Clement gaf echter aan dat Driekoningen (en daarmee waarschijnlijk de Geboorte) werd gevierd op 15 of 11 van Tobi (10 of 6 januari). 6 januari blijkt de datum te zijn die in de verschillende kerken in het Middellandse-Zeegebied voor zijn “verjaardag” wordt aangenomen. 25 december kwam later. en was gebaseerd op de Juliaanse kalender, die 13 dagen achterloopt op 6 januari.

 

[Een fragment uit Ancient Egyptian: Roots of Christianity, 2nd Edition door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptische-wortels-van-het-christendom/

https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptische-wortels-van-het-christendom/