Zakelijke transacties

 

Nog niet zo lang geleden werd een Nobelprijs toegekend aan een Amerikaanse econoom die een ‘cashless society’ onderschreef als de meest effectieve vorm van zakelijke transacties. Het is ironisch dat in het oude Egypte goederen en diensten op hetzelfde geldloze uitgangspunt werden uitgewisseld: door ruilhandel, waarbij goederen en diensten werden verhandeld zonder geld uit te wisselen. Barter (geldloze uitwisseling) vereist dat een middelgroot object van een aangename waarde wordt gebruikt als meetinstrument voor de uitgewisselde goederen/diensten. Dit medium kan van alles zijn wat aanvaardbaar is voor de partijen bij de transactie. De koper en verkoper rekenen de huidige marktwaarde van hun goederen dus af met een derde goed voor gemeenschappelijk gebruik. In de internationale handel is het middelgoed tegenwoordig goud, Amerikaanse dollars, enz. Er vindt geen uitwisseling van goud of dollars plaats tussen de partijen, behalve misschien een klein bedrag om een klein verschil tussen de waarden van de uitgewisselde goederen aan te passen.

Er zijn verschillende oud-Egyptische contracten teruggevonden die de voorwaarden en details tonen van ruilovereenkomsten tussen partijen die betrokken zijn bij het uitwisselen van goederen en diensten. Een goed voorbeeld zijn de contracten van Hepd'efae, die werden teruggevonden in Asyut en dateren uit het Middenrijk [2040–1783 v.Chr.]. Uit deze contracten blijkt dat het mogelijk was ingewikkelde handelstransacties met deze betalingsvoorwaarden uit te voeren. [Details staan in die van Erman Het leven in het oude Egypte, blz. 494-8.]

Voor die zakelijke transacties die niet met ruilhandel tot stand konden worden gebracht, gebruikten de oude Egyptenaren munten. In het oude Egypte werden munten op beperkte basis gebruikt; voornamelijk om buitenlandse huurlingen af te betalen die het geld naar hun thuisland konden sturen of meenemen naar hun thuisland, waar het vervolgens kon worden ingewisseld voor goederen en diensten.

De Oud-Egyptische termen die voor geld werden gebruikt, werden ook voor gewichten gebruikt. Op dezelfde manier betekent de term 'pond' in het huidige Groot-Brittannië zowel een gewichtseenheid als een munteenheid. We vinden ook dat het Hebreeuwse woord voor geld is sikkel/sjekel, wat een kleine klankverschuiving is van het Egyptische (en Arabische) woord van thekel– wat gewicht/geld betekent.

Munten in het oude Egypte werden gemaakt in de vorm van ringen van goud, zilver en koper, met specifieke gewichten die door specialisten waren gecertificeerd. Het woord voor 'zegel/stempel' en 'ring' is hetzelfde in de Egyptische taal. Alle gewichten zijn gemeten en gecertificeerd. Gouden munten zijn gevonden op de schilderijen van graven tijdens het bewind van Twt Homosis III [1490–1436 v.Chr.]. Er zijn documenten teruggevonden uit de tijd van Amenhotep II [1436–1413 vGT], waaruit blijkt dat de waarden van verschillende artikelen werden uitgedrukt in stukken metaal – goud, zilver en koper – met een vast gewicht en een vaste waarde, die werden gebruikt als middel om geld te verdienen. aandelenbeurs. Soortgelijke voorbeelden werden teruggevonden uit de Ramesside-tijd.

Het concept van wegen was een belangrijk en gemeenschappelijk thema voor de oude (en Baladi) Egyptenaar dat zich uitstrekt tot elk aspect van het leven. Weegschalen zijn overal te vinden, van het kopen van groenten tot representaties van muzikale harmonie, poëzievormen en de schaal van gerechtigheid die werd afgebeeld in de scène van de Dag des Oordeels. Zo ook in onze huidige tijd het Engelse woord schaal wordt zowel gebruikt voor het wegen van goederen als in de muziek (de toonladder).

Afbeeldingen in oud-Egyptische graven tonen openbare wegers en notarissen die het exacte gewicht bepaalden van alles wat ze moesten meten op de openbare straat of op de markt, waar ze tijdelijk hun weegschaal opstelden. Ze werden ingezet als overheidsfunctionarissen met de strengste inachtneming van de gerechtigheid, zonder de koper of de verkoper te bevoordelen.

Ringen van goud en zilver uit graven in Ta-Apet (Thebe)

Officiële certificering van gewichten op de markt.

Er wordt een schrijver of notaris getoond die het bedrag van het gewicht noteert, wat het artikel ook mag zijn; en dit document, dat aan de partijen werd gegeven of getoond, bekrachtigde de overeenkomst volledig en diende als een officiële certificering van de transactie.

Dezelfde gewoonte wordt nog steeds vastgehouden door de Baladi-Egyptenaren in de weegschalen van de openbare kabbaneh, die de nauwkeurigheid van de gewichten meten en certificeren, die op verzoek van de partijen schriftelijk worden teruggegeven.

 

[Een uittreksel uit Oud-Egyptisch: cultuur onthuld, tweede editie door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/

https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptisch-cultuur-onthuld/