De weg van Horus/Christus

 

Horus verklaart, in De Egyptenaar Boek over het voortkomen door licht (ten onrechte bekend als De Egyptenaar Boek van de doden) [C. 78]: “Ik ben Horus in glorie”; “Ik ben de Heer van het Licht”; “Ik ben de overwinnaar. . . Ik ben de erfgenaam van eindeloze tijd”; “Ik ben degene die de paden van de hemel kent.”

De bovenstaande Oud-Egyptische verzen werden later herhaald in de woorden van Jezus “Ik ben het licht van de wereld" en opnieuw, "Ik ben de weg, de waarheid en het leven.”

Horus betekent in de Oud-Egyptische taal: Hij die boven is. Als zodanig vertegenwoordigt Horus het gerealiseerde goddelijke principe. Horus is de personificatie van het doel van alle geïnitieerde leringen, en wordt altijd afgebeeld als een begeleider van de gerealiseerde ziel naar de Bron.

In de oud-Egyptische allegorie bracht Horus Osiris tot leven. Op de Dag des Oordeels wijst Horus de Weg naar Osiris. Hij treedt op als bemiddelaar tussen de overledene en Osiris, de Vader. Alle Egyptenaren wilden/willen dat Horus hen (als ze dood waren) tot leven zou wekken.

Op dezelfde manier was/is in het christendom het christelijke motief gebaseerd op de behoefte aan een middelaar en een zoon van God als een almachtige herder en een verwekte redder die onder de gewone man leeft.

Als model van het aardse bestaan wordt Horus weergegeven in verschillende vormen en aspecten die overeenkomen met de stadia van het proces van vergeestelijking.

 

[Een uittreksel uit Oude Egyptische wortels van het christendom, 2e editie door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptische-wortels-van-het-christendom/

https://egyptianwisdomcenter.org/product/de-oude-egyptische-wortels-van-het-christendom/