Onze (Heilige) Vrouwe van de Zee –

 Notre Dame de La Mer

 

Als model voor allerlei soorten kosmische voeding wordt Hathor geassocieerd met verschillende verwante functies. We noemen kort enkele van dergelijke toepassingen:

A. Vrouwe Love – Venus
B. De kosmische voedster
C. De hemelse zeven maagden/7 hemelse rijken
D. De genezer
E. Haar levensboom
F. Het ultieme heiligdom – Huis van Horus/Re-horakhti
G. Travelers Escort-Astarte

Een van de manifestaties van Isis is Hathor/Astarte – net als andere Egyptische godheden staat ze ook algemeen bekend als Asera/Serah/Sarah, wat een nobele dame.

Om geen twijfel te laten bestaan over haar Egyptische afkomst, wordt Aserah altijd afgebeeld in haar Egyptische gedaante, met een halve maan en schijf op haar hoofdtooi.

Hathor vertegenwoordigt de matrix van het metafysische spirituele principe en biedt spirituele voeding, genezing, vreugde, vrijen, muziek en opgewektheid.

Hathor speelt, als symbool van spirituele voeding, ook een belangrijke rol in de transformerende (begrafenis)teksten, en verschaft de spirituele voeding/begeleiding die de ziel van de overledene nodig heeft terwijl deze over de kosmische zee reist. Bijgevolg is Hathor/Aserah de Egyptische beschermvrouwe op het gebied van reizen en zeilen; en als gevolg daarvan verschijnt ze vaker in deze rol buiten Egypte.

Een Egyptische kisttekst [kisttekst nr. 61] uit het Middenrijk (2040–1783 vGT) beschrijft haar als Hathor:

de Dame van wie wordt gezegd dat ze 'de stuurriemen vasthoudt van . . . blaft'.

Hathors hoofd wordt daarom altijd afgebeeld vlak boven de achtersteven van schepen waar de dubbele roeren (die deskundige piloten gebruikten om het schip te leiden) waren gemonteerd.

In haar rol als bewaker van reizigers wordt Hathor Astarte genoemd. Haar tempels werden gevonden in grenssteden, omdat ze een patrones van reizigers was. Haar tempel in Cádiz, Spanje, was een van de belangrijkste monumenten in deze heilige stad. De rol van Astarte in het oude Egypte is goed gedocumenteerd. Uit kleine fragmenten uit de tijd van Ramses II (1304–1237 vGT) blijkt de rol van Astarte als beschermvrouwe van overzeese reizen. In één fragment wordt de rol van Astarte als beschermvrouwe van de zeevaarder duidelijk vermeld:

. . . Zie, Astarte woont in het gebied van de zee. . .”

Om geen twijfel te laten bestaan over haar Egyptische afkomst, wordt Astarte altijd afgebeeld in haar Egyptische gedaante met een halve maan en schijf op haar hoofdtooi.

In een ander fragment richt Renenutet zich tot Astarte:

Zie, als u hem een schatting brengt, zal hij genadig zijn
u. . Geef hem daarom zijn eerbetoon in zilver, goud en lapis
lazuli, en. . . hout.
En ze zei tegen de Enneade der goden:
. . . het eerbetoon van de zee; moge hij naar ons luisteren. . .

Tijdens (en na) de turbulente tijden van de herovering vluchtten veel mensen van het Iberisch schiereiland naar Noord-Afrika, Egypte en Frankrijk. Het meest prominente festival in Zuid-Frankrijk wordt tegen het einde van de lente gehouden door de (Egyptische) Roma aan de kust van de Middellandse Zee. Het bedevaartsoord is de kerk van Notre Dame de La Mer.

De naam van de kerk betekent in de oud-Egyptische taal: Notre (onze heilige/godin), Dame (Da-me betekent 'de moeder'), de La Mer (betekent waterlichaam/zee - hetzelfde als in het Spaans).

Deze Roma-bedevaart naar de plaats van deze kerk is de oudste in Frankrijk.

De ‘historische’ traditie die verband hield met dit Roma-festival had een solide verbinding met Egypte. Volgens de traditie arriveerde een Egyptisch meisje met een donkere huidskleur, St. Sarah genaamd, in een kleine boot zonder roeispanen of zeil, samen met twee meisjes met een witte huid, wier namen Mary Salome en Mary Jacobe zijn. Hun boot zou rond 42 n.Chr. op dit deel van de Middellandse Zeekust zijn geland, nadat hij over de Middellandse Zee was gedreven.

De ‘naam’ van het centrale personage van dit festival is ook veelbetekenend. Haar naam – Sarah – is een Oud-Egyptisch woord dat de vrouwelijke vorm is van Sar, wat gelijk staat aan een persoon met een hoge/nobele status. Sarah bedoelt dus de Edele dame, in de oude Egyptische taal. In oude Egyptische tradities is Sint-Sarah Hathor – beschermvrouwe van reizigers over het water. Haar naam, Sarah, komt overeen met haar wezen Onze Heilige Moeder van de Zee, zoals hierboven vermeld.

Soortgelijke verhalen over een ark die naar de kust van het Iberisch schiereiland dreef, worden op veel plaatsen gevonden. Dergelijke verslagen zijn onder meer te vinden in Elche, Spanje en Santiago de Compostela.

Het is geen toeval dat het thema van een (vrouwelijke) heilige en haar twee beschermengelen (Mary Salome en Mary Jacobe) dat we in Zuid-Frankrijk aantreffen ook voorkomt in Elche en op talloze plaatsen waar deze mensen met een donkere/gebruinde huid – de afstammelingen van de Egyptische farao’s zijn te vinden.

De ‘Twee Maria’s’ zijn de tweelingzusjes Isis en Nephthys – de twee begeleidende engelen die eerder in dit boek zijn beschreven.

 

[Een fragment uit Isis: De goddelijke vrouw door Moustafa Gadalla]
https://egyptianwisdomcenter.org/product/isis-de-goddelijke-vrouw/

https://egyptianwisdomcenter.org/product/isis-de-goddelijke-vrouw/

 

 

[Een fragment uit Egyptian Romany: The Essence of Hispania, 2e editie door Moustafa Gadalla]

https://egyptianwisdomcenter.org/product/egyptian-romany-the-essence-of-hispania-2nd-edition/