Da Archethipal Kosmik Myoojikal Sistam – Haarmonee Oph Da Serapheses

[anuvaad lambit hai]
[Devanaagaree mein upalabdh hai: मिस्री-ज्ञान-केंद्र.भारत]

 

Het archetypische kosmische muzieksysteem –

Harmonie van de sferen

 

De kosmisch bewuste Egyptenaren ontwikkelden hun muziek vanuit de kosmos zelf – de harmonie van de sferen.

Het Egyptische begrip van universele harmonie, in astronomisch-muzikale zin, werd bevestigd door vroege Griekse en Romeinse reizigers. Diodorus van Sicilië, in zijn Boek I [Sectie 16-1] stelt:

“Volgens de oude Egyptenaren was het van Thoth [Tehuti]. . .[die] de eerste was die de ordelijke opstelling van de sterren en de harmonie van de muzikale geluiden en hun aard observeerde.’

De intieme relatie tussen astronomie en muziek is het belangrijkste fundament in het Egyptische denken. Deze intimiteit komt tot uiting in alle aspecten van het Egyptische systeem – zoals we in dit boek zullen zien.

Terwijl de westerse academische wereld de kennis van de astronomie aan de Grieken toeschrijft, berichtten vroege historici anders. De grote Strabo (64 v.Chr. – 25 n.Chr.) gaf toe dat:

“De Egyptische priesters zijn oppermachtig in de wetenschap van de lucht…[de Egyptenaren]…brengen enkele van hun voorschriften over; ook al verbergen ze het grootste deel. [De Egyptenaren] onthulden aan de Grieken de geheimen van het volledige jaar, die laatstgenoemden negeerden, zoals met veel andere dingen … ‘

‘Moderne’ astronomie wordt toegeschreven aan de werken van Johannes Kepler (1571-1630 CE), en hij wordt gecrediteerd voor het ‘ontdekken’ van de drie planetaire wetten. Toch vertelt geen van deze westerse academici ons hoe Kepler (uit het niets) tot deze conclusies kwam. In werkelijkheid pochte Kepler aan het einde van zijn boek in gedrukte vorm Boek V van zijn serie, Harmonie van de wereld, dat hij de verloren wetten van Egypte herontdekte, zoals hieronder vermeld:

“Nu, achttien maanden na het eerste licht, drie maanden na de ware dag, maar een paar dagen nadat de zuivere zon van die wonderbaarlijke studie begon te schijnen, houdt niets mij tegen; het is mij een genoegen om toe te geven aan de geïnspireerde waanzin, het is mijn genoegen om sterfelijke mensen te beschimpen met de openhartige erkenning dat ik de gouden vaten van de Egyptenaren steel om voor hen een tabernakel voor mijn God te bouwen, ver, ver weg van de grenzen van Egypte.”

De jubelende Kepler beweerde niet dat hij zelf iets had ontdekt. Het was eerder allemaal Oud-Egyptisch. Clemens Alexandrinus (200 CE) noemt 42 delen die zijn toegeschreven aan de Egyptenaar Thoth (Tehuti) over verschillende onderwerpen. Twee boeken gingen over muziek en vier andere over astronomie, one containing a list of the fixed stars, another covering the phenomena of the sun and moon, and two others about the rising of the stars. Another contained a cosmography and geography, the course of the sun, moon, and the five planets.

Verschillende oud-Egyptische godheden (goden/godinnen) werden geassocieerd met muziek. Een van de belangrijkste muzikale neteru (goden/godinnen) was Hathor. Haar heiligdommen zijn verspreid over heel Egypte.

Hathor werd/wordt geroepen De zeven Hathors. De huidige Baladi-Egyptenaren noemen haar Saba-banat (betekenis Zeven Maagden). Let op hieronder de 7 kolommen met het hoofd van Hathor op de foto van de Philae-tempel in Aswan.

De tekst van de mooie Hymne van de zeven Hathors in de Tempel van Dendera toont de intieme relatie tussen muziek en de kosmos:

De lucht en de sterren maken muziek voor je.
De zon en de maan prijzen je.
De neteru verhogen je.
De neteru zingen voor je.

De tekst van deze hymne bestaat uit zeven strofen (gelijk aan de zeven metafysische sferen). Elke strofe bestaat uit vier regels (gelijk aan een tetraakkoord).

Hathor is een van de zeer oude godheden van de oude Egyptenaren. De teksten die in de crypten van de tempel van Hathor in Dendera zijn ingeschreven, vermelden duidelijk dat de tempel (gerestaureerd tijdens het Ptolemaeïsche tijdperk) gebaseerd was op tekeningen die dateren uit koning Pepi van de 6e dynastie (2400 v.Chr.). De tekeningen zelf zijn kopieën van pre-dynastieke documenten. De tekst luidt:

De eerbiedwaardige basis in Dendera werd gevonden in vroege geschriften, geschreven op een leren rol in de tijd van de dienaren van Horus [de koningen voorafgaand aan Mena/Menes], te Memphis, in een kist, ten tijde van de heer van de Twee Landen… Pepi.'

Hathor werd de genoemd Meesteres van de zang en de Meesteres van het dansen. De Szelfs Hathors vertegenwoordigen de intimiteit van muziek en dans met de zeven planeten die het dichtst bij ons staan - op aarde. Let hieronder op de zeven dansers uit de Philae-tempel in Aswan.

All swiftly vibrating, whirling (dancing) bodies produce sounds like a vibrating string that produces sound when it is struck. The sound produced from the string depends—among other things—on its thickness/weight, the speed of its movement, and its distance from the human ear.

Op dezelfde manier zijn de geluiden (relatieve toonhoogtes) die door de wervelende planeten worden geproduceerd een functie van het gewicht van de lichamen, hun specifieke snelheden en hun relatieve posities.

To recognize the impact on Earth by the heavenly sounds, Earth is considered unmoving, at the center of all things. The seven planets that have impact on us Earth dwellers are, from the nearest to the farthest: the Moon, Mercury, Venus, Sun, Mars, Jupiter, and Saturn. They revolve, some in a larger and some in a lesser orbit. Those that have the lesser orbit revolve faster, and those that have the larger revolves more slowly.

De maan, die zich het dichtst bij de aarde bevindt, is het snelst bewegende lichaam en produceert daarom een toon met de hoogste toonhoogte. Saturnus, de hoogste aan de hemel (en het verst van de aarde), produceert de laagste toonhoogte.

De beweging van de zeven planeten is melodieus. De veranderende snelheid, richting, baanafstand en afmetingen van de zeven planeten produceren de zeven natuurlijke tonen die bekend staan als de diatonische toonladder (Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si).

De Oud-Egyptische toepassing van de relatie tussen de zeven dagen van de week, de natuurlijke tonen van de diatonische toonladder en de zeven planeten werd duidelijk uitgedrukt door Dio Cassius (2nl eeuw CE) in zijn delen Romeinse geschiedenis, boek XXXVII [Secties 18, 19], waarin ondubbelzinnig werd verklaard:

De gewoonte om de dagen te verwijzen naar de zeven sterren die planeten worden genoemd, werd door de Egyptenaren ingesteld, maar wordt nu onder de hele mensheid aangetroffen, hoewel de adoptie ervan door andere landen relatief recent is geweest; in ieder geval hebben de oude Grieken het nooit begrepen. Maar omdat het nu helemaal de mode is bij de mensheid in het algemeen en zelfs bij de Romeinen zelf, en het voor de Egyptenaren al een voorouderlijke traditie is, wil ik er kort over schrijven en vertellen hoe en op welke manier het zo is geregeld. Ik heb twee verklaringen gehoord, die weliswaar niet moeilijk te begrijpen zijn, ook al zijn er bepaalde theorieën bij betrokken. Want als u de “principe van het tetrachord” (waarvan wordt aangenomen dat het de basis van muziek vormt) voor deze sterren, waardoor het hele universum van de hemel is verdeeld in regelmatige intervallen, in de volgorde waarin elk van hen draait, en beginnend bij de buitenste baan die aan Saturnus is toegewezen, en vervolgens de volgende twee weglaat, de naam van de heer van de vierde, en na dit voorbijgaan ruim twee anderen bereiken de zevende, en je gaat dan terug en herhaalt het proces met de banen en hun leidende godheden op dezelfde manier, waarbij je ze aan de verschillende dagen toewijst. Je zult ontdekken alle dagen om in een soort muzikale verbinding te staan met de opstelling van de hemel. Dit is een van de gegeven verklaringen; de andere is als volgt. Als je bij het eerste uur begint met het tellen van de uren van de dag en de nacht, waarbij je de eerste aan Saturnus toewijst, de volgende aan Jupiter, de derde aan Mars, de vierde aan de zon, de vijfde aan Venus, de zesde aan Mercurius , en de zevende naar de maan, volgens de volgorde van de cycli die de Egyptenaren waarnemen, en als je het proces herhaalt en dus de hele 24 uur bestrijkt, zul je ontdekken dat het eerste uur van de volgende dag naar de zon komt. En als u de operatie de komende 24 uur op dezelfde manier voortzet als de anderen, wijdt u het eerste uur van de derde dag aan de maan, en als u de rest op dezelfde manier te werk gaat, krijgt elke dag de bijbehorende passende beloning. planeet. Dit is dus de Egyptische traditie.

See the 24 x 7 Ancient Egyptian musical pattern, as per the above statement of Dio Cassius, which is shown shortly below.

De verklaring van Dio Cassius getuigt van deze belangrijkste feiten:

1. De relatie tussen de zeven dagen van de week en de harmonische natuurlijke klanken van de diatonische toonladder werd ingesteld door de oude Egyptenaren. Zo’n relatie was een gevolg van de hemelse muziek van de zeven (dwalende) planeten.

The custom of referring the days to the seven stars called planets was instituted by the Egyptians. . . .en voor hen al een voorouderlijke traditie. . .

2. De relatie tussen de zeven planeten en de dagen van de week (zoals die door de Egyptenaren werd beoefend) begon volgens Dio Cassius met Saturnus.

Beginnend bij de buitenste baan die aan Saturnus is toegewezen... om alle dagen in een soort muzikale verbinding te staan met de opstelling van de hemel...

 

 

3. The principles of the tetrachords were implemented in the Ancient Egyptian musical system, to the above-mentioned sequence of the seven planets. Dio Cassius stated:

Als je het ‘principe van het tetrachord’ (waarvan wordt aangenomen dat het de basis van muziek vormt) op deze sterren toepast, . . .

Tetrachord is een woord dat simpelweg vier snaren betekent. De essentiële onderdelen van het tetrachord waren/zijn de bovenste en onderste snaren. Deze vormden een Perfecte Vierde met elkaar. De “Perfecte Vierde” is als zodanig het geluid dat wordt gemaakt door de vierde natuurlijke toon van een bepaalde noot. Als we de schaal beginnen op bijvoorbeeld C (Do), de vierde zal zijn F (Fa) in oplopende schaal.

Het hierboven weergegeven Oud-Egyptische Muzikale Masterplan geeft aan hoe de dagen van de week daartussen een Volmaakte Vierde vormen. Voorbeelden:

Zondag maandag: Mi, Fa, Sol, La (E, F, G, A)

Donderdag vrijdag: Doen, Re, Mi, Fa (C, D, E, F)

4. The division of the day into 24 hours also comes from the Egyptians. By applying the first of the planets (Saturn) to the first hour of the first day of the week, and in each following hour, the next planet, in the order stated previously, we will find, by repeating alternatively the same order, that the first hour of the second day will correspond to the Sun; the first of the third, to the Moon, and so on.

De verdeling van de dag in 24 uur en de week in 7 dagen zorgt voor het perfecte harmonieuze patroon, waarbij de volgorde van uren (dagen) samenvalt met de verdeling in kwarten tussen opeenvolgende dagen. Met andere woorden: het ene systeem kan niet zonder het andere worden opgezet.

5. Dio Cassius verklaarde specifiek dat noch de Grieken, noch de Romeinen de dag in uren hebben verdeeld, noch de maand in delen van zeven dagen of weken. Het is van de Egyptenaren, zoals Dio Cassius getuigt, dat de andere volkeren dit gebruik hebben overgenomen.

. . .de adoptie ervan door andere landen is betrekkelijk recent; in ieder geval hebben de oude Grieken het nooit begrepen. Maar omdat het nu behoorlijk in de mode is bij de mensheid in het algemeen en zelfs bij de Romeinen zelf, en voor de Egyptenaren is het al een voorouderlijke traditie.

6. The purely Egyptian 24 x 7 musical table provides a system with coordinate axes that corresponds with the Ancient Egyptian game of checkers, which was the basis for choosing proper tones and modes, based on the diagonals drawn from a particular reference point. This type of thinking concurs with the Egyptian astronomical texts that are called diagonale kalenders En diagonale sterklokken. Met andere woorden: de keuze van de juiste tonen en modi is nauw verbonden met de harmonie van de sferen.

 

 

The Enduring Ancient Egyptian Musical SystemâTheory and Practice, Second Edition

——————————————————————————————————————–

pustak khareed aautalet:
u – odiyobuk kobo.chom, aadi par upalabdh hai.
bee – peedeeeph praaroop smashwords.chom door upalabdh hai
see – epab praaroop https://books.applai.chom/…/moustaf-gadall/id578894528 aur smashwords.chom par kobo.chom, applai par upalabdh hai.
dee – mobee praaroop amazon.chom aur smashwords.chom door upalabdh hai